Ναυτιλιακή Λογιστική

Παρουσιάζει τα λογιστικά πλαίσια, εισαγωγικές λογιστικές έννοιες όπως λογαριασμοί, ενεργητικό, παθητικό, έσοδα, έξοδα, κανόνα χρεωπίστωσης, ημερολόγιο, ισοζύγιο, τις κατηγορίες των οντοτήτων
και τα  κριτήρια μεγέθους. Το παρόν κεφάλαιο ορίζει τι είναι λογιστική, προσδιορίζει τους στόχους της, διακρίνει μεταξύ των κύριων κλάδων λογιστικής και καθορίζει το λογιστικό σύστημα της επιχείρησης. Επιπλέον, περιγράφει τη ροή χρηματοοικονομικών πληροφοριών και τις εισαγωγικές λογιστικές έννοιες. Οι οντότητες κατατάσσονται σε κατηγορίες μεγέθους. Η ένταξη μιας οντότητας σε κατηγορία μεγέθους προσδιορίζει κυρίως τις λογιστικές της υποχρεώσεις σε ό,τι αφορά Τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις που συντάσσει, τις απλοποιήσεις και τις απαλλαγές. Η κατηγοριοποίηση αυτή σχετίζεται άμεσα με τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις (νόμος 4308/2014: διαφορετικά υποδείγματα χρηματοοικονομικών καταστάσεων ανάλογα με την κατηγορία).

Με την ολοκλήρωση αυτού του κεφαλαίου ο συμμετέχων θα είναι σε θέση να:

• Ορίζει την έννοια της λογιστικής και τον ρόλο της στην λήψη εμπεριστατωμένων αποφάσεων.
• Αντιλαμβάνεται την έννοια της λογιστικής και τους τρόπους με τους οποίους επιδρούν σε αυτήν οι καθημερινές συναλλαγές των επιχειρήσεων.
• Αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τις εισαγωγικές λογιστικές έννοιες.
• Καταχωρεί τις οντότητες σε μεγέθη.

Η Ενότητα 2 έχει ως στόχο να εισάγει το χρήστη στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις, στον σκοπό τους και στην κατηγοριοποίηση οντοτήτων βάσει της οποίας καταρτίζονται οι αντίστοιχες χρηματοοικονομικές καταστάσεις. Επιπλέον, παρέχεται μια συνοπτική ανάλυση των αρχών σύνταξης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων. Ο Ισολογισμός είναι η χρηματοοικονομική κατάσταση της επιχείρησης η οποία εμφανίζει τα στοιχεία του ενεργητικού και τις πηγές προέλευσής τους σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Δηλαδή εμφανίζει τους οικονομικούς πόρους που ελέγχονται από την επιχείρηση, το τμήμα των κεφαλαίων που προέρχεται είτε από άμεσες εισφορές σε χρήμα ή είδος είτε από έμμεσες και τις υποχρεώσεις. Η Κατάσταση Αποτελεσμάτων Χρήσεως είναι μια χρηματοοικονομική κατάσταση που παρέχει μια συνοπτική απεικόνιση των εσόδων και εξόδων που πραγματοποιήθηκαν μέσα από λειτουργικές και μη δραστηριότητες, κατά την διάρκεια της λογιστικής περιόδου. Αναλύει και παρουσιάζει την χρηματοοικονομική απόδοση μιας επιχείρησης σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Η κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσεως καταλήγει στο καθαρό αποτέλεσμα, την διαφορά δηλαδή μεταξύ εσόδων και εξόδων. Το καθαρό αποτέλεσμα μπορεί να είναι είτε κέρδος είτε ζημία.

Με την ολοκλήρωση αυτής της ενότητας ο συμμετέχων θα είναι σε θέση να:

• Ορίζει την έννοια των χρηματοοικονομικών καταστάσεων και τον ρόλο τους στην λήψη εμπεριστατωμένων αποφάσεων.
• Ορίζει τις έννοιες της χρηματοοικονομικής θέσης και χρηματοοικονομικής απόδοσης.
• Αντιλαμβάνεται την έννοια των αρχών σύνταξης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων.
• Εξασκεί βασικούς κανόνες σύνταξης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων.

Η Ενότητα 3 έχει ως στόχο την ανάλυση και παρουσίαση της λογιστικής αντιμετώπισης των βασικών εσόδων εκμετάλλευσης των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Στην ενότητα αυτή αναλύονται τόσο οι έννοιες όσο και η λογιστική αντιμετώπιση των βασικών πηγών εσόδων των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα, εξηγούνται και παρουσιάζονται οι απαραίτητες λογιστικές εγγραφές που θα πρέπει να γίνουν στις περιπτώσεις των εσόδων από ναυλώσεις, χρονοναυλώσεις, φορτωτικές, παροχή υπηρεσιών από την ναυτιλιακή επιχείρηση.

Με την ολοκλήρωση αυτής της ενότητας ο συμμετέχων θα είναι σε θέση να:

• Αντιλαμβάνεται τον ρόλο της χρηματοοικονομικής απόδοσης στην λήψη εμπεριστατωμένων αποφάσεων για τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις
• Αντιλαμβάνεται τις έννοιες των εσόδων και τους τρόπους με τους οποίους επιδρούν σε αυτούς οι καθημερινές συναλλαγές των ναυτιλιακών επιχειρήσεων
• Εξασκεί βασικούς λογιστικούς κανόνες σχετικά με τα έσοδα και τα κέρδη
• Προσδιορίζει τους βασικούς τρόπους εκμετάλλευσης των πλοίων
• Προσδιορίζει τις βασικές πηγές εσόδων των ναυτιλιακών επιχειρήσεων
• Προετοιμάζει τις ημερολογιακές εγγραφές που σχετίζονται με τις διαφορετικές πηγές εσόδων των ναυτιλιακών επιχειρήσεων

Η Ενότητα 4 έχει ως στόχο να εισάγει το χρήστη στις έννοιες των λειτουργικών εξόδων των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Επιπλέον, παρέχεται μια συνοπτική ανάλυση σχετικά με το πως υπολογίζονται και αντιμετωπίζονται λογιστικά τα λειτουργικά έξοδα και το λειτουργικό αποτέλεσμα. Η ενότητα παρέχει μια λεπτομερή απεικόνιση των εξόδων που πραγματοποιήθηκαν μέσα από λειτουργικές μίας ναυτιλιακής επιχείρησης κατά την διάρκεια της λογιστικής περιόδου. Αναλύει και παρουσιάζει την χρηματοοικονομική απόδοση μιας επιχείρησης σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αναλύοντας τα τρέχοντα έξοδα των πλοίων, τα οποία αφορούν την μισθοδοσία των πληρωμάτων, τις επιθεωρήσεις, τις επισκευές και συντηρήσεις, τον δεξαμενισμό, την ασφάλιση και τις αποσβέσεις. Στη συνέχεια αναλύονται τα έξοδα ταξιδιών, η αμοιβή των πρακτόρων, τα έξοδα και οι φόροι λιμένων και ο εφοδιασμός των πλοίων.

Με την ολοκλήρωση αυτής της ενότητας ο χρήστης θα είναι σε θέση να:

• Αντιλαμβάνεται και να ορίζει τις έννοιες των λειτουργικών εξόδων των ναυτιλιακών επιχειρήσεων και πως αυτά επηρεάζουν την χρηματοοικονομική απόδοση τους.
• Αντιλαμβάνεται τον ρόλο της χρηματοοικονομικής απόδοσης στην λήψη εμπεριστατωμένων αποφάσεων.
• Αντιλαμβάνεται τις έννοιες των εξόδων και τους τρόπους με τους οποίους επιδρούν σε αυτούς οι καθημερινές συναλλαγές των ναυτιλιακών επιχειρήσεων.
• Εξασκεί βασικούς λογιστικούς κανόνες σχετικά με τα έξοδα
• Προετοιμάζει τις ημερολογιακές εγγραφές που σχετίζονται με την καταγραφή των διαφορετικών κατηγοριών εξόδων που πραγματοποιούνται σε μία ναυτιλιακή επιχείρηση.

Ο κύριος στόχος της παρούσας διδακτικής ενότητας είναι να δείξει πώς οι λογιστικές πληροφορίες σχετικά με τα πάγια (σε συνδυασμό με άλλες πηγές πληροφόρησης) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της οικονομικής κατάστασης μιας επιχείρησης. Η διδακτική ενότητα δίνει έμφαση στις κατηγορίες των ενσώματων μη κυκλοφορούντων στοιχείων των ναυτιλιακών επιχειρήσεων και στις μεθόδους αποτίμησης αυτών. Τα ενσώματα πάγια δεν μπορούν να μετατραπούν εύκολα σε μετρητά και αποκτώνται από την ναυτιλιακή επιχείρηση προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αποτελούν σημαντικό ποσοστό του συνόλου του ενεργητικού μίας ναυτιλιακής εταιρείας και απαιτούν σημαντικά κεφάλαια για τη χρηματοδότησή τους (ίδια ή ξένα που έχουν τόκο). Όπως όλα τα άλλα στοιχεία του ενεργητικού, τα ενσώματα πάγια καταχωρούνται αρχικά στο κόστος κτήσης το οποίο περιλαμβάνει εκτός από την τιμή αγοράς, ειδικά έξοδα που πραγματοποιήθηκαν για την απόκτηση του παγίου (ασφάλιστρα, μεταφορικά, ναύλα, προμήθειες, κλπ.) και έξοδα που καταβλήθηκαν προκειμένου το πάγιο να καταστεί έτοιμο προς χρήση (έξοδα ελέγχου και εγκατάστασης). Η κατανομή του κόστους κτήσης κάθε παγίου στοιχείου ναυτιλιακής εταιρίας σε ετήσια βάση, καλείται απόσβεση. Αυτή η διαδικασία κατανομής βοηθάει στην συσχέτιση του κόστους κτήσης των υπηρεσιών του παγίου με τα έσοδα που δημιουργούνται κατά την διάρκεια της ζωής του.

Με την ολοκλήρωση αυτής της ενότητας ο χρήστης θα είναι σε θέση να:

• Προσδιορίζει τα μη κυκλοφορούντα στοιχεία μίας ναυτιλιακής επιχείρησης
• Αντιλαμβάνεται και να ορίζει τις έννοιες του κόστους κτήσης, αναπροσαρμοσμένης αξίας, εύλογης αξίας, αποσβέσεων.
• Αντιλαμβάνεται τον ρόλο των παγίων στοιχείων στην λήψη εμπεριστατωμένων αποφάσεων.
• Εξασκεί βασικούς λογιστικούς κανόνες σχετικά με τα μη κυκλοφορούντα στοιχεία μίας ναυτιλιακής επιχείρησης
• Προετοιμάζει τις ημερολογιακές εγγραφές που σχετίζονται με την καταγραφή των διαφορετικών κατηγοριών μη κυκλοφορούντων στοιχείων μίας ναυτιλιακής επιχείρησης που πραγματοποιούνται σε μία ναυτιλιακή επιχείρηση.
• Προετοιμάζει τις ημερολογιακές εγγραφές που σχετίζονται με την αποτίμηση των μη κυκλοφορούντων στοιχείων μίας ναυτιλιακής επιχείρησης.